
غروب اول ، 1391/12/29
روضه - غبار خانه بروبيد عيد مي آيد
زمينه - شهادت آرزوي دلاي ما، رنگ خداست سرخي خون لاله ها
واحد كند - با حال و روز خسته، با يه دله شكسته
واحد تند - از همان روز كه از دامن مادر زادم
شعر آخر- مدح مولا امير المومنين - كعبه وزمزم و صفا حيدر
غروب دوم ، 1391/12/30
روضه - بگذر زخود كه طي كني آن راه دور را
زمينه - يه مسافر جامونده ، خسته وتنها مونده
واحد كند - صداي بارون مياد هواي اينجا ابريه
واحدتند - عطر حق مي وزد از سمت صفات توحسين
شعر آخر - مدح مولا امير المومنين - شكر خدا كه نام علي در اذان ماست
غروب سوم ، 1392/1/1
روضه - بين محراب عزل گرم سجودي بانو
زمينه - اون گلاي ياسي كه لاله لاله جون دادند
واحد كند - رحيم ابراهيمي- اي شهيدان خدائي السلام
واحد تند - قافله قافله با غربت وغم همراهيم
شور - بارمز يازهرا خدائي شدند عاشقا
غروب چهارم ، 1392/1/2
درشعله وشور عشق پروانه صفت بودند
واحد كند - اين روزا كه غربت وغم
جواد احمدي - باز به من راه سخن باز شد
آي شهيداي عمره دل من تنگ براتون
غروب پنجم ، 1392/1/3
روضه - بال پرواز گشائيد كه پرها باقي است
واحد كند - بابا داره مياد ولي تنهاست
واحد تند - هرجا نشسته ام به جا حرف مي زنم
شعرآخر - مدح مولا امير المومنين - ثواب نيست ثوابي كه بي ولاي عليست
غروب ششم ، 1392/1/4
روضه - فاطمه جنت وذريه ي او گلهايش
زمينه - زشمع خاموش من نمانده جز خاكستر
واحد تند - اي بهشت قرب احمد فاطمه
زمزمه - آسمون ابري شده يا چشم من تار مي بينه
شور - شباي روضه كه ماتم ميگيرم
غروب هفتم ، 1392/1/5
روضه - سلام اي دوعالم خاك پايت
زمينه -مرو مرو فاطمه جون هنوز هستي جوون
واحد - فاطمه يا فاطمه، به هرطرف كه روكنم